LGBT Friendly!
Αυτό-υπονόμευση. Όταν ο εχθρός του εαυτού μου είμαι εγώ. Πολύ συχνά ακούμε άλλους ανθρώπους (ή και τον εαυτό μας), να παραπονιούνται για τις δυσκολίες και τα εμπόδια που συναντούν στην πορεία για την επίτευξη των στόχων τους ή την εκπλήρωση των ονείρων τους. Μάλιστα, κάποιοι φαίνεται να μην μπορούν ποτέ να έχουν ή να κάνουν…
Μεγάλωσα πια. Δε χάνω χρόνο δίνοντας εκατοντάδες δεύτερες ευκαιρίες σε ανθρώπους. Ξέρω πλέον καλά πως όποιος αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία, σπάνια θα τη χρειαστεί. Μεγάλωσα και δεν έχω υπομονή να μαντεύω όσα δε μου λες. Βαρέθηκα να μαντεύω. Θέλω να τα ακούσω και θέλω να τα δω. Μεγάλωσα και θέλω δίπλα μου μόνο ανθρώπους αληθινούς.…
Καθημερινά εντυπωσιάζομαι από “λεπτομέρειες” που αποκαλύπτονται από ανθρώπους που βρίσκονται σε ψυχοθεραπεία και που δεν θεωρούσαν σημαντικές για να τις φέρουν νωρίτερα στις συνεδρίες… Κάποια στιγμή θα έρθουν στον λόγο των ανθρώπων αυτά τα στοιχεία σχεδόν τυχαία… Ένα δάνειο που ο πατέρας ή η μητέρα πήραν κάποτε και έβαλε ο/η θεραπευόμενος / η την υπογραφή,…
Ο Ντόναλτ Βίννικοτ γεννήθηκε στο Πλίμουθ της Αγγλίας το 1896 και πέθανε στο Λονδίνο το 1971. Σπούδασε Ψυχιατρική, αλλά από πολύ νωρίς στράφηκε στην ψυχανάλυση. Όλες οι εργασίες του στηρίχθηκαν σε αυτή την διπλή εμπειρία, και τις γνώσεις που απέκτησε σαν ψυχίατρος και σαν ψυχαναλυτής. Μαθητής της Μελανί Κλάιν, αφού πέρασε αρκετά χρόνια ανάλυσης μαζί…
Το σύνδρομο του βραστού βατράχου αναφέρεται σε έναν βάτραχο ο οποίος ξόδεψε όλη την ενέργειά του προσπαθώντας να προσαρμοστεί σε συνθήκες. Όταν όμως έφτασε η κρίσιμη στιγμή, δεν του είχε μείνει τίποτα για να σώσει τον εαυτό του. Το σύνδρομο του βραστού βατράχου αναφέρεται στη συναισθηματική κόπωση. Αυτό το είδος εξάντλησης εμφανίζεται όταν βρίσκετε τον…
Είναι εντελώς φυσικό για τους γονείς να φωνάζουν στα παιδιά τους μια στις τόσες. Όλοι οι γονείς γίνονται μερικές φορές υπερβολικά καθοδηγητικοί. Και οι περισσότεροι γονείς τις έχουν «βρέξει» στα παιδιά τους, ακόμη και αν αυτό έχει συμβεί σπανίως. Μπορούν όμως αυτές οι υποτροπές να τους χαρακτηρίσουν ως βάναυσους και ακατάλληλους γονείς; Φυσικά και όχι.…
Τρώμε μαζί. Σε ιεραρχικά, ορθογώνια ή πιο δημοκρατικά, στρογγυλά τραπέζια. Στη καταναγκαστική ή αυθόρμητη ευτυχία μιας γιορτής, ή με το υγιεινό και ίσως βαρετό σπανακόρυζο μιας οποιασδήποτε Τετάρτης. Τρώμε μαζί, μασώντας και χωνεύοντας δεκαετίες μετεμφυλιακών καυγάδων, κληρονομικών αδικιών, αδελφικών ανταγωνισμών, μισοξεχασμένων μυστικών. Τρώμε μαζί στη χαρά και το θάνατο. Τρώμε μαζί, ακόμη και όταν τρώμε…
