«Τα ΠΑΙΔΙΑ, είναι ΕΥΤΥΧΙΑ.»
Μια ακόμα από τις ΑΝΟΗΤΕΣ ατάκες που εξακολουθεί να αναπαράγει η κουλτούρα μας.

Τα ΠΑΙΔΙΑ, είναι ΕΥΘΥΝΗ, και μάλιστα ΜΕΓΑΛΗ.
Φαντάσου να γεννιέται ενα παιδί, ευάλωτο και φοβισμένο, φορτωμένο ταυτόχρονα με την προσδοκία να φέρει ευτυχία και ενότητα στο ζευγάρι.
Το ζευγάρι αποποιείται την ευθύνη του για την αρμονία της σχέσης του, και την αναθέτει σε ένα αδύναμο πλάσμα.

Πόση αδικία.
Πόση καταστροφή.
Πόση επιπολαιότητα.

Η αποδόμηση της σχέσης είναι σχεδόν δεδομένη, αφού η έλευση του παιδιού δεν μπορεί να εκπληρώσει την προσδοκία της ευτυχίας και της ενότητας.
Την ίδια ώρα, το παιδί καλείται να μεγαλώσει με την ενοχή ότι δεν κατάφερε να φέρει ευτυχία και να ενώσει τους γονείς του.

Ενώ πλέον τα γνωρίζουμε όλα αυτά, εξακολουθούμε να έχουμε εκπροσώπους της πολιτικής και της θρησκείας, που ενθαρρύνουν την τεκνογονία, καθένας για τους δικούς του λόγους.
Οι μεν πολιτικοί, για να διατηρηθεί και να αυξηθεί το έθνος.
Οι δε κληρικοί, γιατί η αποφυγή της τεκνογονίας είναι αμαρτία.

Καταστροφικά ιδεολογήματα, που δεν καταστρέφουν όσους τα αναπαράγουν, αλλά αυτούς που τα εφαρμόζουν και τα ακολουθούν.
Αθώα θύματα βέβαια της όλης υπόθεσης, πάντα τα ΠΑΙΔΙΑ.

Υ. Γ. Αν δεν είσαι σε θέση να αναλάβεις πλήρως την ευθύνη για τη σχέση σου και τα παιδιά που επιθυμείς να γεννήσεις, πήγαινε να ταΐσεις περιστέρια, όπως έκανα εγώ χθες.
Είναι μια μορφή ευτυχίας, έστω και βραχείας διάρκειας.
π. Χαράλαμπος Κοπανάκης #parenting #religion #politics #childhood #growingup #traumabonding

Κρατάς ένα φλιτζάνι καφέ όταν κάποιος έρχεται και πέφτει πάνω σου ή κουνάει το χέρι σου, κάνοντάς σε να χύνεις τον καφέ σου παντού.
Γιατί έχυσες τον καφέ;
“Γιατί κάποιος έπεσε πάνω μου!!! “
Λάθος απάντηση.
Έχυσες τον καφέ επειδή υπήρχε καφές στο φλιτζάνι σου.
Αν υπήρχε τσάι στο φλιτζάνι, θα χύνατε τσάι.
Ό,τι είναι μέσα στο κύπελλο είναι αυτό που θα χυθεί έξω.
Ως εκ τούτου, όταν έρθει η ζωή και σε ταρακουνήσει (που ΘΑ συμβεί), ό,τι είναι μέσα σου θα βγει. Είναι εύκολο να προσποιηθείς, μέχρι να ταρακουνήσεις.
Οπότε πρέπει να αναρωτηθούμε... “τι έχω στο φλιτζάνι μου; “
Όταν η ζωή γίνεται σκληρή, τι ξεχύνεται;
Ευγνωμοσύνη, ειρήνη και ταπεινότητα;
Θυμός, πικρία, νοοτροπία θυμάτων και τάσεις παραίτησης;
Η ζωή δίνει το κύπελλο, ΕΣΥ επιλέγεις πώς θα το γεμίσεις.
#lifechallenges #innerknowing #innerguidance #mentalhealthawareness #gettingtoknowyou #beingaware #therapist #findinnerpeace

Σε κάθε δυαδική σχέση υπάρχουν 4 άτομα:
1. Ο Εαυτός του ενός.
2. Ο Εαυτός του άλλου.
3. Ο Εαυτός που πιστεύουμε/νομίζουμε ότι είναι ο άλλος, οι αντίστοιχες προσδοκίες μας και οι αντίστοιχες προθέσεις/κίνητρα που του αποδίδουμε.
4. Ο Εαυτός που πιστεύει/νομίζει ο άλλος ότι είμαστε εμείς, οι αντίστοιχες προσδοκίες του από μας και οι αντίστοιχες προθέσεις/κίνητρα που μας αποδίδει.
Και έτσι δεν είναι καθόλου περίεργο που συχνά δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που τα πραγματικά άτομα δεν είναι καν εκεί.

* Gabor Mate #relationships #whathappens

«Έχω γνωρίσει το καλό και το κακό,
την αμαρτία και την αρετή, την δικαιοσύνη και την αδικία.
έκρινα και κρίθηκα.
Έχω περάσει από τη γέννηση και τον θάνατο,
μέσα από τη χαρά και τον πόνο, τον παράδεισο και την κόλαση
και τελικά κατάλαβα
ότι εγώ είμαι σε όλα
και το όλο είναι μέσα μου...».
- Χαζράτ Ιναγιάτ Χαν -
#knowing #iamwhole #iam #goodandbad #lifeanddeath #beaware #exploreeverything #becurious #everythingisenergy #everythingislove

Ο Λύκος πάντα είναι ο κακός, αρχετυπικό σύμβολο του φόβου.

Ποτέ δεν στεκόμαστε να τον ακούσουμε, να τον κοιτάξουμε στα μάτια, δεν του έχουμε δώσει μια ευκαιρία.

Γιατί;

Επειδή είναι το αρχέτυπο της Σκιάς μας. Αυτό που αποφεύγουμε.

Την Κοκκινοσκουφίτσα όλοι τη γνωρίζουν ως το αθώο κορίτσι με τον κόκκινο μανδύα. Ο κόκκινος σαν αίμα μανδύας της συμβολίζει την επιθυμία που μπορεί να κινείται στην αθωότητα αλλά και πέρα από αυτήν.

Είναι η φωτιά που καίει μέσα μας. Είναι η Σκιά μας.

Στο δάσος συναντώντας τον λύκο στην ουσία συνάντησε την Σκιά της.

Τον εαυτό που ήθελε να κρύψει: τον πειρασμό, την αμφιβολία, τη σκοτεινή έλξη για το άγνωστο.

Εκεί βρίσκεται διχασμένη ανάμεσα στο μονοπάτι της υπακοής της και της ανακάλυψης.

Η γιαγιά της από την άλλη είναι η σοφία που ζει φυλακισμένη στο σπίτι στο δάσος.

Το να πάει να τη συναντήσει είναι μια προσπάθεια να επιστρέψει στην ασφάλεια, να καταπνίξει τη φωτιά της.

Η Σκιά της όμως, τη σταματάει. Μπήκε στο σπίτι, φόρεσε τα ρούχα της, έγινα η φωνή που την καλούσε να την συναντήσει.

«Τι μεγάλα μάτια που έχεις!» της είπε.

Αυτά τα μάτια είναι τα δικά της, τα μάτια που αρνούνται να δουν την αλήθεια.

«Τι μεγάλα αυτιά!»

Αυτά είναι τα αυτιά που αποφεύγουν να ακούσουν την εσωτερική κραυγή της.
«Τι μεγάλα δόντια!» Αυτά είναι τα δόντια της αποφασιστικότητας, που ποτέ δεν τόλμησε να δείξει.

Η Κοκκινοσκουφίτσα, στην πραγματικότητα, δεν ήταν ποτέ θύμα.

Ήταν ο χορός μας, ένας χορός ανάμεσα στο φως και τη σκιά, στην αθωότητα και τη σκοτεινή επιθυμία.

Κι όταν ο κυνηγός εμφανίστηκε, σκότωσε τη δυνατότητά της να αποδεχτεί τη Σκιά της να δει πέρα από τον φόβο και την ηθική του «καλού» και του «κακού»...

Και τελικά δεν πέρασαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα … #awakening #darkandlight #meaning #shadowwork #shadowself

“Αυτό που είσαι μου φωνάζει τόσο δυνατά, που δεν μπορώ ν’ ακούσω λέξη απ’ όσα λες.” – Ralph Waldo Emerson
Ο Ραλφ Γουάλντο Έμερσον ήταν εξέχων Αμερικανός δοκιμιογράφος, ποιητής και φιλόσοφος.

Ο Έμερσον τονίζει τη σημασία των πράξεων έναντι των λόγων. Τα λόγια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να εξαπατήσουν ή να παραπλανήσουν τους άλλους, αλλά οι πράξεις είναι συχνά πιο γνήσιες και αποκαλύπτουν τον πραγματικό μας εαυτό. Τονίζει τη σημασία της αυθεντικότητας και την ανάγκη να υποστηρίζουμε τα λόγια μας με πράξεις.

Στην θεραπεία πολλές φορές τα λόγια των ανθρώπων είναι παραπλανητικά όχι γιατί προσπαθούν να παραπλανήσουν τον θεραπευτή, αλλά γιατί κατά βάση παραπλανούν χρόνια τον ίδιο τους τον εαυτό. Ένας θεραπευτής για να μπορέσει να είναι αποτελεσματικός χρειάζεται χρόνια θεραπείας ο ίδιος, για να μπορεί να αφουγκράζεται τον άνθρωπο και να αποκωδικοποιεί αυτά που δεν λέει. Έτσι θα φωτιστούν τα σκοτάδια και ο άνθρωπος θα έχει την ευκαιρία αν το θέλει να κάνει ουσιαστικές μετακινήσεις στην ζωή του! #therapist #youmatter #somaticexperiencing #wordsandactions #yourwords #youractions

Είμαι γέννημα ενός λάθους.
Τρεις εβδομάδες αφού γεννήθηκα
προσβλήθηκα από σταφυλόκοκκο.
Αν είχα γεννηθεί έξι μήνες μετά,
θα είχε ανακαλύψει ο Φλέμινγκ
την πενικιλίνη, που θα με έσωνε,
και δεν θα είχα ταλαιπωρηθεί
στη ζωή μου.
Για έξι μήνες...
Πλήρωσα ακριβά
το εισιτήριο στη ζωή
με την αναπηρία που έχω.
Δεν ξέρω πώς θα είχα διαχειριστεί
την αναπηρία μου αν δεν έγραφα
ποιήματα.
Υποσυνείδητα
χρησιμοποίησα την ποίηση
για φάρμακο.
Για να αντέξω την αναπηρία μου.
Άλλοι έχουν τη θρησκεία.
Άλλοι έχουν τα παιδιά τους.
Εγώ έχω την ποίηση.
‘’Αντί γι’ αστέρι μια ουλή
έλαμπε πάνω απ’ τη γέννησή μου.
Οι πόνοι που δοκίμαζα
στο άπηχτό μου σώμα
πίσω με σπρώχναν
στο σκοτάδι της αρχής,
μπουσούλαγα στο τίποτα,
τα δάχτυλα μικρούτσικα
κρατάγανε το θάνατο,
μαύρο γυαλιστερό παιχνίδι.
Δε θυμάμαι πώς έγινε
κι άνθισα σε πληγή
πώς έμαθα να ισορροπώ
ανάμεσα στο πύο
και στ’ ανοιχτά μου μάτια,
μα εκεί που η μάνα μου λογάριαζε
πως σαν το φύλλο στο νερό
θα μ’ έπαιρνε αταξίδευτη
το ρέμα του θανάτου,
με είδε αναπάντεχα
να βγαίνω απ’ τα σκοτάδια.
Ποιος ξέρει σε μια νύχτα
τι ανταλλαγές έγιναν,
τι έδωσα, τι πήρα,
από τι παραιτήθηκα,
τι υποσχέθηκα και με κράτησε
για υπηρέτριά της
η ζωή...’’
Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ #findinspiration #findingmeaning #lightinthedark #itisyourchoice #focusonyourself #findingpeace #findingpurpose

• Από πού ερχόμαστε, με τι πορευόμαστε, πού πάμε…;

Τα παιδιά βιώνουν και κατανοούν τον κόσμο κυρίως μέσω των άμεσων φροντιστών τους και επηρεάζονται, επομένως, βαθιά από το μοντέλο γονικής φροντίδας τους. Τα παιδιά μιμούνται τις συμπεριφορές των γονιών τους και μαθαίνουν να τα βγάζουν πέρα σε μελλοντικές σχέσεις με βάση το πώς έμαθαν να σχετίζονται με τους γονείς τους. Τα ψυχικά τραύματα και οι άλυτες εσωτερικές συγκρούσεις είναι η «ψυχική» κληρονομιά που περνά από τη μία γενιά στην άλλη μέσα από ασυνείδητα στοιχεία ή μηνύματα που ρέουν ανάμεσα στον ενήλικα και στο παιδί ως μία συναισθηματική ευαισθησία ή ως μία χαοτική αίσθηση.

Ποιες όμως μπορεί να είναι οι επιπτώσεις της «μεταπήδησης»;
Τα παιδιά στην προσπάθεια τους να δώσουν νόημα στις αινιγματικές και πονετικές συμπεριφορές των γονιών, όπως η φυσική ή συναισθηματική εγκατάλειψη, η επίκριση, η υποτίμηση, η απαξίωση, η χειριστικότητα, η ενοχοποίηση, η αγάπη υπό όρους, η αντιμετώπιση των παιδιών ως φίλων ή συντρόφων δύνανται να εμφανίσουν, σωματικά συμπτώματα (διάφορους πόνους, πεπτικές διαταραχές), ψυχολογικές διαταραχές, μαθησιακές δυσκολίες, εξαρτήσεις, άγχη, φοβίες, ενοχές για καταστάσεις στις οποίες δεν εμπλέκονται, ντροπή, θυμό επειδή μπορεί να τα βιώνει ο γονιός και να τα μεταφέρει στο παιδί. Συχνά το παιδί θα πάρει γονεϊκό ρόλο απέναντι στο γονιό που τον βιώνει αδύναμο και ανήμπορο και θα προσπαθήσει να κάνει ό,τι μπορεί για να τον βοηθήσει.

Οι συναισθηματικοί δεσμοί ανάμεσα στο παιδί και στους προγόνους είναι σημαντικοί για την ανάπτυξη των αξιών μας. Αυτοί οι δεσμοί συχνά καθορίζουν τις απαντήσεις σε πολυάριθμες ερωτήσεις, όπως στο «Ποιος είμαι;», «Τι με συνδέει με την οικογένειά μου;». Και το σημαντικότερο, «Από αυτούς τους δεσμούς, ποιους θα απορρίψω και ποιους θα κρατήσω;».

_____________
#threadsoflifegr

#holistichealth #trauma #parentchildrelationship #τραύμα #traumatherapy #holistichealing