Από αυτήν που θέλει επιβεβαίωση και προσπαθεί να πάρει από έξω την αγάπη, την αποδοχή και την αξία που δεν πήρα ως παιδί;
Αλήθεια, τιμώ τους ανθρώπους που είναι δίπλα μου στο τώρα και μου προσφέρουν τη αγάπη τους; Έχω ευγνωμοσύνη για τα καλά στη ζωή μου;
Ας δουλέψουμε τα θέματα μας, ας πάρουμε την ευθύνη των πράξεων μας και ας σταματήσουμε να πληγώνουμε τους ανθρώπους στη ζωή μας προβάλλοντας επάνω τους όσα δε λύσαμε με τη μητέρα και τον πατέρα μας.
Είναι κάποιες πληγές που δε μας αφήνουν να προχωρήσουμε. Ίσως είναι τύψεις και ενοχές, φόβος, αδυναμία, ανημποριά. Μας κρατούν καθηλωμένους σε ένα ανεπανόρθωτο αίσθημα του αβοήθητου, μια αίσθηση ακινησίας. Όλα αυτά οδηγούν τελικά έναν ψυχικό βάλτο. Ο καθένας μας μπορεί να έχει βιώσει σκληρές συμπεριφορές. Συμπεριφορές που δεν άξιζε και που τον γέμισαν πίκρα και απογοήτευση.
Κανένας δεν μπορεί να σου ικανοποιήσει τις επιθυμίες, ούτε γίνεται τα πράγματα να γίνονται όπως θέλεις κάθε φορά Γι’ αυτό θυμώνεις και απογοητεύεσαι, όταν ο άλλος δεν σου κάνει τα χατίρια. Εκεί λέμε ότι δεν μας καταλαβαίνει. Κι όμως, εκεί είναι που ούτε εμείς καταλαβαίνουμε τον άλλο.
Βαθιά μέσα σου, το ξέρεις, κι ας μην το παραδέχεσαι.
Μέσα μας, όλοι μας ξέρουμε πότε πονέσαμε τον άλλο, ποιoς μας πόνεσε, ποιoν πληγώσαμε, τι ήταν και είναι ο κάθε άνθρωπος για εμάς.
Η σχέση με τον άλλο άνθρωπο, είναι η ευκαιρία μας να ωριμάσουμε. Δεν ωριμάζεις όμως με τα εύκολα. Αυτά που σε παιδεύουν, αυτά είναι που σε ωφελούν.
Συνήθως οι άνθρωποι αναζητούν την ευκολία στη ζωή τους.
Η ζωή όμως ξέρει καλύτερα πως μέσα από τα δύσκολα μονοπάτια, έρχονται τα μεγάλα μαθήματα και δώρα. Θυμήσου, πως όταν πληγωθείς και αποφασίσεις να πληγώσεις τον άλλο άνθρωπο, αυτό δεν θα σε θεραπεύσει. Δεν είναι λύση και φυσικά ούτε λύτρωση για σένα να πληγώσεις.
Πάρε τις δύσκολες αποφάσεις που αποφεύγεις, τίμησε τη ζωή και αυτά που σου χάρισε και σπάσε τους φαύλους κύκλους.
Φανή Αρπατζόγλου – Threads of Life
